2018 - 2020
ARTIST PROPOSAL FOR A PRIVATE COMPOSITION
Integrating contemporary art in an outdoor/indoor living environment
Kunstenaars uit de hedendaagse kunstscène worden uitgenodigd om in de context van mijn leefruimte, een 'artist proposal' uit te werken. Geen 'white cube' concept, geen conventionele tentoonstellingsplek maar een bewuste keuze voor dynamische-en flexibele kunstintegratie in een private leefomgeving.
Niet het presenteren van kunst vormt de doelstelling maar wel het plaats maken voor artistieke spontaneïteit, site-specifieke ingrepen en het voorstellen van prototypes van mogelijke kunstwerken.
Op deze manier wil ik iedereen bereiken en inspireren om elke vorm van kunstintegratie toe te laten in de eigen privé-woning, in een buitenruimte,...een werkplek.... en alzo participatie aan het ganse artistieke gebeuren stimuleren.
Men moet soms een stapje verder willen zetten dan gewoon een kunstwerk kopen dat men zelf ergens een plek geeft. De realisatie van een site-specifiek kunstwerk genereert een unieke band tussen de opdrachtgever en de kunstenaar maar ook tussen de opdrachtgever en het kunstwerk.
Tijdens of na iedere artist proposal verandert de setting van mijn leefruimte voortdurend;
kunstenaars evolueren naar nieuwe ontwerpen, site-specifieke voorstellen en kunstwerken.
2020
Click here to edit.
|
YORGOS MARAZIOTIS °1984 Athens
Yorgos Maraziotis is an MA graduate of the Royal Academy in Antwerp. He has also studied Silkscreen at the School Of Visual Arts in New York City and holds a First Class degree in Visual Arts from the Wolverhampton University. Ηe uses various media such as sculpture, installation, publications and often works in thematic series. He is a member of the participatory-art group November and of the curatorial organisation AthenSyn.
His multidisciplinary practice focuses on conceptual processes that revisit past civilisations and translate them into today’s culture thus exploring the contrast between the pragmatic and the fictitious. He sculpturally intervenes in space and develops intimate participatory situations that explore domesticity and question the concept of contemporary habitation while their viewers are asked to think somatically. His artworks often gain a gestural narrative and attempt to co-exist strong antithetical notions, such as private/ public, pleasure/ discontent, danger/ safety.
His work has been exhibited internationally, in galleries, art institutions and museums such as Marres House for Contemporary Culture Maastricht, Museum Tinguely Basel, AC Institute NYC, Box Freiraum Berlin, 7 Thessaloniki Biennale of Contemporary Art, School of Visual Arts NY, Royal Academy Antwerp, CICA Museum South Korea, Matadero Madrid and Benaki Museum Athens, among others. He has been a resident artist at MASS MoCA (MA, USA). He lives and works in Antwerp.
maraziotis.com
JESSICA BIZZONI °1990
Italian born and European bred.
Jessica's creative practice focuses on spatiality, storytelling and immersive concepts. She works instinctively between design and photography. Graduated at Kaska and the Design Academy of Eindhoven.
Rain Flower
The Rain Flower installation sees acoustic noises as a way to reconnect people to a sensory experience of the landscape.
Natural sounds are used to meditate and to find a mental balance. Those natural sounds surround us, they are accessible and with this installation, people can benefit from understanding the power of the surroundings.
Metal flowers amplify the patter of raindrops and produce sounds when moved by the wind, creating vacation in the pitch and resulting in spatial sonic composition.
The installation is one of the designs coming from the series of Sound Gardens. The spirit of this project is a contemporary reinterpretation of a Japanese zen garden and was inspired by John Cage's approach to noise and improvisation.
J. Bizzoni
ROBERT SOROKO °1990
The exhibited garden sculptures are new works. The Yellow and Blue Figures are based on the red sculpture found inside the house.
Sculptures come about through a search for inspiring forms and materials, following ideas and images that lead to surprising results.
The works are alive for I feel it that way, therefor they' re figures and not objects.(Like a child with a toy, he/she makes them come to life through imagination).
The color adds contrast, playfulness and warmth. The works are dismountable, which makes them practical in transportation and easy to reassemble in any given environment.
Not to much, just the necessity, 'natural' minimalism (it came about unconsciously).
Robert Soroko
Yorgos Maraziotis is an MA graduate of the Royal Academy in Antwerp. He has also studied Silkscreen at the School Of Visual Arts in New York City and holds a First Class degree in Visual Arts from the Wolverhampton University. Ηe uses various media such as sculpture, installation, publications and often works in thematic series. He is a member of the participatory-art group November and of the curatorial organisation AthenSyn.
His multidisciplinary practice focuses on conceptual processes that revisit past civilisations and translate them into today’s culture thus exploring the contrast between the pragmatic and the fictitious. He sculpturally intervenes in space and develops intimate participatory situations that explore domesticity and question the concept of contemporary habitation while their viewers are asked to think somatically. His artworks often gain a gestural narrative and attempt to co-exist strong antithetical notions, such as private/ public, pleasure/ discontent, danger/ safety.
His work has been exhibited internationally, in galleries, art institutions and museums such as Marres House for Contemporary Culture Maastricht, Museum Tinguely Basel, AC Institute NYC, Box Freiraum Berlin, 7 Thessaloniki Biennale of Contemporary Art, School of Visual Arts NY, Royal Academy Antwerp, CICA Museum South Korea, Matadero Madrid and Benaki Museum Athens, among others. He has been a resident artist at MASS MoCA (MA, USA). He lives and works in Antwerp.
maraziotis.com
JESSICA BIZZONI °1990
Italian born and European bred.
Jessica's creative practice focuses on spatiality, storytelling and immersive concepts. She works instinctively between design and photography. Graduated at Kaska and the Design Academy of Eindhoven.
Rain Flower
The Rain Flower installation sees acoustic noises as a way to reconnect people to a sensory experience of the landscape.
Natural sounds are used to meditate and to find a mental balance. Those natural sounds surround us, they are accessible and with this installation, people can benefit from understanding the power of the surroundings.
Metal flowers amplify the patter of raindrops and produce sounds when moved by the wind, creating vacation in the pitch and resulting in spatial sonic composition.
The installation is one of the designs coming from the series of Sound Gardens. The spirit of this project is a contemporary reinterpretation of a Japanese zen garden and was inspired by John Cage's approach to noise and improvisation.
J. Bizzoni
ROBERT SOROKO °1990
The exhibited garden sculptures are new works. The Yellow and Blue Figures are based on the red sculpture found inside the house.
Sculptures come about through a search for inspiring forms and materials, following ideas and images that lead to surprising results.
The works are alive for I feel it that way, therefor they' re figures and not objects.(Like a child with a toy, he/she makes them come to life through imagination).
The color adds contrast, playfulness and warmth. The works are dismountable, which makes them practical in transportation and easy to reassemble in any given environment.
Not to much, just the necessity, 'natural' minimalism (it came about unconsciously).
Robert Soroko
TIMOTHEE DE BROUWER °1994, lives and works in Brussels
The work of Timothy is about ruins and simulacra of leftovers by humans.
Originally trained as a graphic designer, Tim also works with media such as ceramics and textiles. He typically use debris from his own practice to feed the production of an ongoing flux of images.
The work of Timothy is about ruins and simulacra of leftovers by humans.
Originally trained as a graphic designer, Tim also works with media such as ceramics and textiles. He typically use debris from his own practice to feed the production of an ongoing flux of images.
LEO ALESSANDRO LOPEZ °1993
Leo Alessandro Lopez defines his practice as a flow, a movement of process and ideas, bringing natural rhythm to his production. Driven by a fascination towards materiality and pictorial tactility, the work of Leo drives you into a choreographed dance of visual senses where body and mater splash together.
The works in Annick Ketele’s home are examples of various drawing series which Leo Alessandro Lopez has been working on for over 10 years. Between automatic writing and landscapes, Leo brings various greens referencing the birth of color in young grass sprouts. Fading colors and sharp gestures, inspired by hanging fabrics in Barcelona, become open windows.
2019
Artist proposal for a private composition #3 Robert Soroko
Foto Martine Goeminne
ROBERT SOROKO
°1990, woont en werkt te Antwerpen
Voor zijn ‘artist proposal’ maakt Robert Soroko plaats voor de installatie van een ‘studio-like’ ruimte waardoor je een onmiddellijk panoramisch zicht krijgt op zijn multidisciplinair oeuvre. Het, op het eerste gezicht, uiteenlopende ‘beeld-materiaal’ wordt al snel ervaren als een coherent geheel.
De kunstwerken worden niet gewoon aangereikt; er heerst geen vooraf bepaalde museale enscenering opdat de bezoeker zelf een weg zoekt en spontaan participeert aan het gedachtengoed van de kunstenaar.
Soroko maakt abstracte twee-en driedimensionale composities in diverse materialen zoals hout, bamboe, keramiek, karton, papier, textiel en metaal.
De kleine keramische beeldhouwwerkjes zijn sterk architecturaal opgebouwd. Onbewust voel je een luchtige sacraliteit en een speels-sacrale ruimtelijkheid waardoor een bepaalde dromerige beleving wordt ervaren.
De grenzen tussen de geboetseerde sculpturen en de sierlijke metalen installaties vervagen in dezelfde vanzelfsprekende- of natuurlijke relatie met de gegeven ruimte.
De kunstwerken van Soroko geven, geheel vrijblijvend, een kwetsbaar maar tegelijk krachtig signaal van discrete aanwezigheid.
Dat Robert Soroko plezier beleeft aan het maken van kunstwerken merk je aan hun intrinsieke structurele speelsheid, flexibiliteit en schoonheid.
Sommige werken kan je uit elkaar halen, stapelen, in beweging brengen,…het interactieve spel van evenwicht zoeken of subtiel balanceren is nooit ver weg; de artistieke spanning van de menselijke handeling is steeds impliciet aanwezig.
Soroko is meester in het visualiseren van stille beweeglijkheid of beweeglijke verstilling alsook in het vertalen van een natuurlijke geste naar een universeel, artistiek artefact of omgekeerd?
Site-specifieke pigment tekeningen lijken gemaakt op de tonen van de stilte en in harmonie met alles wat rondom staat en beweegt.
Het is merkwaardig hoe Soroko met een vlotte, ogenschijnlijk simpele lijnvoering, een ruimtelijk filosofische dimensie creëert.
SPECIAL EVENT: FACE TO FACE WITH THE ARTIST
Soroko’s ‘artist proposal’, een ‘atelier-installatie’ fungeert eveneens als werkplaats. Het traditionele verschil tussen productie en presentatie wordt tijdelijk opgehoffen.
Robert Soroko maakt, in situ, exclusieve (unieke) portret-sculpturen in klei. Het model wordt meegenomen in de artistieke praktijk, staat oog in oog met de kunstenaar, participeert aan het werkproces.
De zin om met klei te beeldhouwen is er altijd geweest, het voelde steeds juist, aldus Robert.
Hij weet expressie te leggen in de handeling van het boetseren en slaagt er in de binnenkant van het gelaat vorm te geven.
Opnieuw een evenwichtsoefening in het aftasten van innerlijke essentie, uiterlijke kenmerken en de juiste balans zoeken of vinden tussen de artistieke geste en de resulterende beeld-vorming.
Het ontwerp van een portret-sculptuur duurt gemiddeld 4 x 50 min, mogelijk iets langer indien nodig (10u – 15u of 11u – 16u)
De kunstenaar gebruikt klei om het hoofd te portretteren.
Eens het portret klaar is, zijn er 2 manieren om het af te werken:
1. afgieten in gips en dan boenen met transparant boenwas, duurt een week
2. laten drogen (circa 2 à 3 weken), daarna laten bakken (nog extra 2 weken)
Prijs totaalconcept: 775 Euro
Info/reservatie:
Preview 22.09.19 2pm -6pm
aboutart: Mollei 118, 2930 Brasschaat
Mail: annick.ketele@outlook.com
Gsm: 0496 10 56 89
°1990, woont en werkt te Antwerpen
Voor zijn ‘artist proposal’ maakt Robert Soroko plaats voor de installatie van een ‘studio-like’ ruimte waardoor je een onmiddellijk panoramisch zicht krijgt op zijn multidisciplinair oeuvre. Het, op het eerste gezicht, uiteenlopende ‘beeld-materiaal’ wordt al snel ervaren als een coherent geheel.
De kunstwerken worden niet gewoon aangereikt; er heerst geen vooraf bepaalde museale enscenering opdat de bezoeker zelf een weg zoekt en spontaan participeert aan het gedachtengoed van de kunstenaar.
Soroko maakt abstracte twee-en driedimensionale composities in diverse materialen zoals hout, bamboe, keramiek, karton, papier, textiel en metaal.
De kleine keramische beeldhouwwerkjes zijn sterk architecturaal opgebouwd. Onbewust voel je een luchtige sacraliteit en een speels-sacrale ruimtelijkheid waardoor een bepaalde dromerige beleving wordt ervaren.
De grenzen tussen de geboetseerde sculpturen en de sierlijke metalen installaties vervagen in dezelfde vanzelfsprekende- of natuurlijke relatie met de gegeven ruimte.
De kunstwerken van Soroko geven, geheel vrijblijvend, een kwetsbaar maar tegelijk krachtig signaal van discrete aanwezigheid.
Dat Robert Soroko plezier beleeft aan het maken van kunstwerken merk je aan hun intrinsieke structurele speelsheid, flexibiliteit en schoonheid.
Sommige werken kan je uit elkaar halen, stapelen, in beweging brengen,…het interactieve spel van evenwicht zoeken of subtiel balanceren is nooit ver weg; de artistieke spanning van de menselijke handeling is steeds impliciet aanwezig.
Soroko is meester in het visualiseren van stille beweeglijkheid of beweeglijke verstilling alsook in het vertalen van een natuurlijke geste naar een universeel, artistiek artefact of omgekeerd?
Site-specifieke pigment tekeningen lijken gemaakt op de tonen van de stilte en in harmonie met alles wat rondom staat en beweegt.
Het is merkwaardig hoe Soroko met een vlotte, ogenschijnlijk simpele lijnvoering, een ruimtelijk filosofische dimensie creëert.
SPECIAL EVENT: FACE TO FACE WITH THE ARTIST
Soroko’s ‘artist proposal’, een ‘atelier-installatie’ fungeert eveneens als werkplaats. Het traditionele verschil tussen productie en presentatie wordt tijdelijk opgehoffen.
Robert Soroko maakt, in situ, exclusieve (unieke) portret-sculpturen in klei. Het model wordt meegenomen in de artistieke praktijk, staat oog in oog met de kunstenaar, participeert aan het werkproces.
De zin om met klei te beeldhouwen is er altijd geweest, het voelde steeds juist, aldus Robert.
Hij weet expressie te leggen in de handeling van het boetseren en slaagt er in de binnenkant van het gelaat vorm te geven.
Opnieuw een evenwichtsoefening in het aftasten van innerlijke essentie, uiterlijke kenmerken en de juiste balans zoeken of vinden tussen de artistieke geste en de resulterende beeld-vorming.
Het ontwerp van een portret-sculptuur duurt gemiddeld 4 x 50 min, mogelijk iets langer indien nodig (10u – 15u of 11u – 16u)
De kunstenaar gebruikt klei om het hoofd te portretteren.
Eens het portret klaar is, zijn er 2 manieren om het af te werken:
1. afgieten in gips en dan boenen met transparant boenwas, duurt een week
2. laten drogen (circa 2 à 3 weken), daarna laten bakken (nog extra 2 weken)
Prijs totaalconcept: 775 Euro
Info/reservatie:
Preview 22.09.19 2pm -6pm
aboutart: Mollei 118, 2930 Brasschaat
Mail: annick.ketele@outlook.com
Gsm: 0496 10 56 89
Artist proposal for a private composition #2 Filip Verreyke & Johan Schoonvliet
FILIP VERREYKE
°1969, woont en werkt te Antwerpen
Filip Verreyke denkt ruimtelijk en maakt evenwichtige, soms kleine installaties of maquettes die zichtbaar, sterk en architecturaal zijn opgebouwd. Zijn vormentaal, ontleend aan indrukken, momentopnames en situaties maakt ruimte voor een artistieke- en bijna noodzakelijke plek in de context van onze dagelijkse leefomgeving. De specifieke constructies zijn duidelijk en tegelijk flexibel, schaal en materialen kunnen veranderen. Zijn beelden genereren betekenis en krijgen een zelfstandige identiteit in relatie tot al het andere. We kunnen ze lezen als poëtische noden, artistieke invullingen met een universele draagkracht:
“Look for the Specific and find the Universal” (Herman Melville).
JOHAN SCHOONVLIET
°1968, woont en werkt te Brasschaat en Ervedal da Beira (PT)
Jaren onderzoek en studiowerk resulteren in een serie monumentale composities waarbij de kunstenaar het beeld doorheen een vast geometrisch patroon, tegelijk intuïtief en doordacht, picturaal vertaalt. Grote vellen wit papier worden experimenteel zeefdruk technisch bewerkt; horizontale belijningen, kleurfragmenten en toegelaten onregelmatigheden bepalen de dieptewerking en de textuur van de drager. Vertrekkende van het CMYK kleurenmodel bouwt Johan Schoonvliet het geheel, systematisch, laag na laag op. Een intens mentaal en fysiek proces waarbij componenten als tijd en ruimte intrinsiek deel uitmaken van het finaal concept. De grootsheid van zijn werken ligt vooral in de intensiteit, de dynamiek en de overgave waarmee de kunstenaar compositie, kleur en structuur blijft onderzoeken en uitdiepen. We ervaren een gedreven artistieke geste van toevoegen en weglaten, een uitgepuurde abstrahering van het platte vlak om te belanden in een contemplatieve dimensie.
Info & contact: annick.ketele@outlook.com
°1969, woont en werkt te Antwerpen
Filip Verreyke denkt ruimtelijk en maakt evenwichtige, soms kleine installaties of maquettes die zichtbaar, sterk en architecturaal zijn opgebouwd. Zijn vormentaal, ontleend aan indrukken, momentopnames en situaties maakt ruimte voor een artistieke- en bijna noodzakelijke plek in de context van onze dagelijkse leefomgeving. De specifieke constructies zijn duidelijk en tegelijk flexibel, schaal en materialen kunnen veranderen. Zijn beelden genereren betekenis en krijgen een zelfstandige identiteit in relatie tot al het andere. We kunnen ze lezen als poëtische noden, artistieke invullingen met een universele draagkracht:
“Look for the Specific and find the Universal” (Herman Melville).
JOHAN SCHOONVLIET
°1968, woont en werkt te Brasschaat en Ervedal da Beira (PT)
Jaren onderzoek en studiowerk resulteren in een serie monumentale composities waarbij de kunstenaar het beeld doorheen een vast geometrisch patroon, tegelijk intuïtief en doordacht, picturaal vertaalt. Grote vellen wit papier worden experimenteel zeefdruk technisch bewerkt; horizontale belijningen, kleurfragmenten en toegelaten onregelmatigheden bepalen de dieptewerking en de textuur van de drager. Vertrekkende van het CMYK kleurenmodel bouwt Johan Schoonvliet het geheel, systematisch, laag na laag op. Een intens mentaal en fysiek proces waarbij componenten als tijd en ruimte intrinsiek deel uitmaken van het finaal concept. De grootsheid van zijn werken ligt vooral in de intensiteit, de dynamiek en de overgave waarmee de kunstenaar compositie, kleur en structuur blijft onderzoeken en uitdiepen. We ervaren een gedreven artistieke geste van toevoegen en weglaten, een uitgepuurde abstrahering van het platte vlak om te belanden in een contemplatieve dimensie.
Info & contact: annick.ketele@outlook.com
2018
Artist proposal for a private composition #1 Kaat Van Doren
KAAT VAN DOREN
°1966, woont en werkt in Mechelen en Castil Sabas (ES)
Ik volg het werk van Kaat Van Doren reeds geruime tijd op. In 1992 opende ik mijn toenmalige galerie te Antwerpen (galerie Annick Ketele) met een tentoonstelling van haar debuutwerk. Deze eerste solotentoonstelling betekende het begin van een blijvend en constructief engagement. Ondertussen legde Kaat Van Doren reeds een mooi artistiek parcours af en wordt zij nationaal-en internationaal opgemerkt. In 2017 nam Kaat deel aan het aboutart kunstproject “Manoeuvres”, een dynamische kunstintegratie in een bedrijvensite te Brasschaat waar zij de in situ installatie “Miroir noir” realiseerde.
De basis van haar ‘proposal'’ is haar fascinatie voor licht:
"De zon als (on)voorspelbare lichtbron schijnt, verdwijnt en verplaatst zich. Ik sta stil bij de lichtinval in de architectuur. Door mijn in situ werk wordt afwezigheid aanwezig. Het beeld dat ontstaat, is onlosmakelijk verbonden met de architectuur:
De lichtinval zorgt voor een interactie tussen realiteit en illusie, het materiële en het immateriële, het verdwijnen en verschijnen. Een verglijden van exterieur in interieur. Zal het licht ooit terugvallen op hetzelfde moment en op dezelfde plaats? Ik vind herkenning en inspiratie in het essay ‘Lof der Schaduw’. De schrijver Junichiro Tanizaki verwijst hier naar de Japanse traditie in de architectuur waarin ‘het geheim der schaduwen’ een centrale plaats inneemt: “wij vinden schoonheid niet in de dingen zelf maar in de schaduwpatronen, in het licht en in het donker dat het ene ding bij het andere veroorzaakt”.
Kaat Van Doren
°1966, woont en werkt in Mechelen en Castil Sabas (ES)
Ik volg het werk van Kaat Van Doren reeds geruime tijd op. In 1992 opende ik mijn toenmalige galerie te Antwerpen (galerie Annick Ketele) met een tentoonstelling van haar debuutwerk. Deze eerste solotentoonstelling betekende het begin van een blijvend en constructief engagement. Ondertussen legde Kaat Van Doren reeds een mooi artistiek parcours af en wordt zij nationaal-en internationaal opgemerkt. In 2017 nam Kaat deel aan het aboutart kunstproject “Manoeuvres”, een dynamische kunstintegratie in een bedrijvensite te Brasschaat waar zij de in situ installatie “Miroir noir” realiseerde.
De basis van haar ‘proposal'’ is haar fascinatie voor licht:
"De zon als (on)voorspelbare lichtbron schijnt, verdwijnt en verplaatst zich. Ik sta stil bij de lichtinval in de architectuur. Door mijn in situ werk wordt afwezigheid aanwezig. Het beeld dat ontstaat, is onlosmakelijk verbonden met de architectuur:
De lichtinval zorgt voor een interactie tussen realiteit en illusie, het materiële en het immateriële, het verdwijnen en verschijnen. Een verglijden van exterieur in interieur. Zal het licht ooit terugvallen op hetzelfde moment en op dezelfde plaats? Ik vind herkenning en inspiratie in het essay ‘Lof der Schaduw’. De schrijver Junichiro Tanizaki verwijst hier naar de Japanse traditie in de architectuur waarin ‘het geheim der schaduwen’ een centrale plaats inneemt: “wij vinden schoonheid niet in de dingen zelf maar in de schaduwpatronen, in het licht en in het donker dat het ene ding bij het andere veroorzaakt”.
Kaat Van Doren